چرا رفتی چرا من بی قرارم....؟
با توام قلم روان اسبق!
بایگانی
- شهریور ۱۳۹۵ (۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۲)
- اسفند ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۳)
- مهر ۱۳۹۴ (۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
به کجا چنین شتابان ؟
گون از نسیم پرسید
دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان ؟
همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم......
* برای گون دعا کنید....
می گوید به سهمت قانع باش...
گاهی سهم آدم انقدره (و دو کف دستش را اندازه پانزده سانتیمتر از هم باز می کند و روبروی هم می گیرد) ، انقدر نیست (دست ها را این بار نیم متری از هم دور می کند) ،
چیزی درونم تکان می خورد ؛
و ....................................................................................
آرام می گیرد !
لالا لالا گل پسته، پدر بار سفر بسته
لالا لالا گل سوسن، نخای رنگی و سوزن
لالا لالا گل مهتاب، بدوزم نقش تو در خواب
لالا لالا گل نازم، سپند آویز می سازم
لالا لالا گل نرگس، که بد بر تو نیاد هرگز
لالا لالا گل زیره، نشه روزت شب تیره
لالا لالا گل ریزم، به گوشت طوق میاویزم
لالا لالا گل ارزن، الهی پیر شی فرزند
لالا لالا گل زردم، پناه پیری و دردم
لالا لالا گل لادن، نگهدارت خدای من
لالا لالا گل چینی، بخوابی خواب خوش بینی
رقیق ترین احساسات من فقط و فقط برای توست
جوجه کوچولوی بی پناه و معصوم من که مظلومانه در خودت مچاله شده بودی و نای تکان خوردن نداشتی حتی...
برای تو گل کوچولو که با همه تشنگی، قلب کوچکت صد و پنجاه بار در دقیقه، حیات را صدا میزد...
برای تو که خاطره تولدت رشته ها و ریشه های قلبم را از بیخ وبن می کشد و می فشارد...
خدایا تو را شکر می کنم بخاطر این درد
تو را شکر میکنم بخاطر این داغ
تو را شکر می کنم بخاطر اینکه هنوز قلبم را قابل میدانی و هنوز دور نینداخته ای این بتکده فراموش خانه را...
الحمدلله علی کل حال...
به یادداشت شماره دو نگاه می کنم ،
تلخندی و...... بعد به طاقت و ظرفیت روح آدمیزاد فکر میکنم برای درد کشیدن که انگار مثل خالقش اصلا آخر و انتها ندارد...
تو را آتش عشق اگر پر بسوخت
مرا بین که از پای تا سر بسوخت...*
*(خطاب به من یادداشت2)
مادر بزرگم همیشه می گفت :
کینه مال عُمَره !
.
.
.
از عاشورا و شام غریبان بدون اشک، تازه فهمیدم که خدا بیامرز ، چی می گفت!
زن،
احساسش را با موهایش نشان می دهد
عاشق که باشد موهایش را رها می کند
غمگین که باشد با کش دارش می زند
با حوصله که باشد می بافد و می آراید
عصبانی که باشد جمعش می کند
و
دلش که بشکند
اولین چیزی که اضافیست
موهایش هستند...!
سپید و صورتی
نیامده ، رفتند
.
طنز تلخی است ؛
غرغر بانو
غُرغُر : سخنی که زیر لب از روی خشم گفته شود.
فرهنگ معین
چوب کبریت که آتش می گیرد دیده اید....؟
گوگردهای سر چوب کبریت ذره ذره آتش می گیرند و همزمان صدایی تولید می کنند ، مخصوصا اگر چوب کبریت کمی خیس شده باشد ،
.
.
.
به ماه هایی که گذشت فکر میکنم و صدای سوختن گوگرد وار قلبم را می شنوم که در طول یک سال ذره ذره آتش گرفت و ذره ذره تا«آخر» سوخت....
گمانم دیگر بی حساب شده باشیم...